Lieve vrienden jullie zijn van mij gewend, dat ik de hele tijd aan het woord ben in een blog, maar deze keer geef ik het woord aan iemand anders…..zij verteld haar verhaal 🙁

Mijn verhaal
Ongeveer 25 jaar geleden lachten het leven mij te gemoed ik was rond de 35 jaar had een
stabiel gezin met een mooi bedrijf en een mooi huis met grond en stallen in de polder.
En was de trotse eigenaar van twee top paarden.
Een kennis van ons kon door persoonlijke omstandigheden niet meer voor haar twee
shetland pony’s zorgen.

Na overleg met mijn man kwamen deze brave pony’s Siebel en kiwi
bij ons wonen. Wij verhuisde naar een nieuw huis wat nog geschikter was voor ons en onze
dieren. Mijn eerste paard Sammy boy ging hier dood op 32 jarige leeftijd. Hij liet een grote
leegte achter. Ik gingen verder met 3 paarden Rais, Siebel en kiwi. Bij een vriendin van een
vriendin werd 19 jaar geleden een volbloed veulen geboren. Die verstoten werd door zijn
moeder de eigenaar van het veulen was in paniek. Hoe moest ze dit veulen groot krijgen
zonder moeder. Samen met mijn zoon van 7 gingen we speenflessen en een lammenbar
brengen die wij hadden liggen van onze lammetjes. Ik bod mij aan als hulp troepen om het
veulen de fles te geven.

De eigenaar nam in overweging het veulen te laten gaan ….. zodat
ze een nieuwe dekking kon krijgen. Ze was in paniek mijn zoontje pienter van aard drong erg
bij mij aan dat wij toch voor het veulen konden zorgen. Hij wilde niet dat hij zou sterven…..
Daar stond ik dan met nog niet verwerkt verdriet van mijn overleden paard met een
schimmel veulen die dezelfde aftekening had als mijn Sammy boy. Weer overlegde ik met
mijn partner alle voor en tegens weer op een rij. Divola (dit betekend Duivel )Kwam in ons
leven en kreeg alles wat hij nodig had voor de beste start van zijn leven. Bloedplasma voor
antistoffen die hij miste in zijn bloed, elke 2 uur per dag de fles en heel veel liefde.

Zijn opvoeder Rais verliet ons op 28 jarige leeftijd via een natuurlijke dood…. Piccolo kwam bij
ons wonen op 10 jarige leeftijd….jaren leefde ik en mijn paarden een heerlijk leven tot het
corona virus roet in het eten gooide…. Net voor de paasdagen in 2020 kreeg ik en mijn
partner corona. Na een paar dagen stevig ziek geweest te zijn. Knapte we weer op tot eerst
paasdag 12-04-2020 ik ging weer voor het eerst naar buiten even kijken bij mijn paarden. Ik
voelde me niet OK ik had het benauwd ….. ik werd steeds zieker en zieker tot mijn partner
de huisartsenpost belde….. Ze stuurde een ambulance. Hier werd ik in onderzocht ze
vertrouwde het niet helemaal. Ze vertelde mijn partner dat ze me even mee gingen nemen
naar het ziekenhuis en hij me zo weer mocht ophalen….. Die avond ging ik de IC op aan de
beademing en vochten de mensen op de IC voor mijn leven. Ik was een van de weinigen in
die tijd die dit overleefde…… met twee beschadigde longen en een verkeerde eiwit deling in
mijn bloed. Mocht ik het leven over nieuw uitvinden….. ik merkte al gauw dat hele gewone
dingen niet zo gewoon waren.

Een trap oplopen was niet meer zo vanzelfsprekend …. Voor
elke inspanning betaal ik een hoge prijs…. Ook mijn partner heeft na de corona veel
vermoeidheid verschijnselen….. Nu jaren later hebben we geleerd te leven met mijn
beperking. Ik ben me bewust van mijn beperkingen en sterfelijkheid. En ben blij met mijn
reserve tijd die ik nog gekregen heb. In januari moet ik geopereerd worden aan een
chronische ontsteking in mijn hoofd aan deze operatie zij weer risico’s verboden, maar als ik
wil blijven leven heb ik geen keus. We stoppen met ons bedrijf, een zorgboerderij, per 24
december met pijn in ons hart om deze reden, omdat we het gewoon weg niet lichamelijk
kunnen vol houden. Ook de paarden krijgen in mijn ogen niet meer het leven wat ze
verdienen…..

Om deze reden heb ik contact gezocht met paard zoekt baas of zij mij asjeblieft wilde helpen. Een goede plek te vinden voor mijn bejaarde paarden Siebel 34 jaar,
Kiwi 27 jaar Divola 19 jaar en Piccolo 19 jaar. Ik wil niet dan mijn paarden in de handel
komen. Ik wil dat mijn paarden een waardig en een fijne laatste levens jaren krijgen. Ik wil
rustig naar mijn operatie toe leven en zeker weten dat mijn paarden veilig staan….Toen ik
begon aan mijn paarden kon ik dit niet overzien….
Paard zoekt baas bood mijn zonder te oordelen mij oplossing om mijn paarden een nieuwe
kans te geven…… hier ben ik en mijn partner ze erg dankbaar