Laat mij als eerste beginnen om jullie fijne dagen te wensen, de eersten die deze blog zullen lezen, zullen nu nog druk zijn met de inkopen en in een lange rij staan, anderen zullen nu aan tafel zitten en de laatste groep zal nu wel op de bank hangen om ‘uit te buiken’.

Er kwamen de laatste tijd veel vragen binnen over ‘hoe wij aan de paarden kwamen’ daarom zal ik wat meer uitleg gegeven over de groepen paarden en hoe we daar mee omgaan.

Als eerste hebben we een groep paarden van particulieren ‘ hebben een goed tehuis gehad’ die er om welke reden dan niet meer voor kunnen zorgen, door ziekte, verandering met betrekking tot inkomen, of welke andere reden dan ook. 

Op Facebook zie je soms wel opmerkingen voorbijkomen dat oudere paarden niet meer herplaatst moeten worden, dat de oudere dieren bij ons moeten blijven staan. We hebben het er intern zeker over een leeftijds-grens gehad, maar er zijn veel situaties waarbij ook oudere paarden in de knel komen. 

Ook het een plek geven van de oudere paarden, zoals de Paardenkamp doet hebben we overwogen, alleen dan kom je een keer op de zelfde situatie als de Paardenkamp dat je VOL zit en dan is er geen ruimte meer voor andere paarden. Dat is de reden dat we voor oudere paarden een gouden tehuis zoeken.

De informatie die wij plaatsen met betrekking tot eventuele bemerkingen van het paard is de informatie die wij hebben van diegene die het paard heeft afgestaan, onze eigen waarnemingen en adviezen van gespecialiseerde partijen.

Dan hebben we een groep ‘hebben geen goed tehuis gehad’ Dat zijn de paarden die uit situaties komen van verwaarlozing/inbeslagname etc. Bij deze paarden weten we niets, niet waar ze inbeslag genomen zijn, niet wie de eigenaren waren.

De informatie die wij daarover kunnen delen met betrekking tot gezondheid en karakter is uit eigen waarnemingen en die van specialisten in ons netwerk.

Als jullie  het allemaal een beetje volgen, dan zien jullie vaak dat dit soort paarden via Paard Zoekt Baas een nieuw tehuis krijgen.

Wij snappen goed, dat door het aanbieden van deze paarden,  er verschillende mensen zijn, die daar niet zo blij mee zijn. De pijlen die op handhavende diensten gericht zijn – omdat mensen het onterecht vinden dat de paarden inbeslag genomen zijn – die pijlen gaan natuurlijk ook naar onze organisatie afgevuurd worden. Omdat wij – naar onze mening onterecht – dan gezien worden als verlengstuk van de betreffende handhavende instantie. Het enige wat wij doen is een 5 sterren huis zoeken voor de paarden. 

Dan de laatste groep en dat is de groep verwaarloosde paarden in een achteraf schuurtje.

Dit zijn eigenaren die om welke reden dan ook, het allemaal boven hun hoofd gegroeid is of niet de kennis hebben hoe een paard verzorgt moet worden. Je hoort regelmatig dat er een grote groep koeien inbeslag zijn genomen bij een boer. Het is zeker niet zo dat de boer doelbewust zijn koeien verwaarloosd, het is zelfs zo dat er een speciaal loket is waar boeren zich kunnen melden ‘als ze het niet meer zien zitten’ dit loket bied hun hulp.

De laatste tijd komen er steeds meer eigenaren/kennissen die ons rechtstreeks benaderen waarbij een paard/pony in een achteraf schuurtje staat. 

Op een bepaald moment komt er iemand tot het besef dat de situatie onhoudbaar is, dat kan de eigenaar zijn, familielid of een andere handhavende dienst. 

Handhavende diensten kiezen soms voor het laten doen van vrijwillige afstand van een paard zodat het paard gelijk uit een schrijnende situatie gehaald kan gaan worden. Het traject van handhaving zou de schrijnende situatie alleen maar langer voort kunnen laten duren.

Het dubbele is dat je iemand ‘beloont’ door het vrijwillig afstand doen van een paard, door het niet opleggen van een proces verbaal of een ander handhavend traject dat gestoeld is op herstel van de situatie. 

Maar aan de andere kant kun je een paard gelijk uit een schrijnende situatie halen en gelijk gaan beginnen aan het herstel-proces van het paard.

Laat me wel zijn, als het aan ons -het team van Paard Zoekt Baas zou liggen – Zou alles in leven blijven wat er bij ons verwaarloosd binnen komt. Alleen je moet soms verschrikkelijk moeilijke keuzes maken om het dier ‘te laten gaan’, gelukkig hoeven wij de beoordeling niet te maken. Daar hebben we specialisten voor die dat moment bepalen. Bij ieder paard die ingeslapen wordt, sterft er een klein stukje van ons. 

Het is heel emotioneel om een paard in te laten slapen, of dit paard nu een dag of langer bij ons in de opvang heeft gestaan. 

Soms moeten er moeilijke keuzes gemaakt worden, soms is het in laten slapen van een paard een verlossing van nodeloos lijden. Het liefst wil je dit niet, als een paard bij ons binnenkomt, zetten we alles op alles om het paard te redden maar niet tegen elke prijs…….

Lieve mensen ik wens jullie hele fijne dagen, wij gaan ons weer klaarmaken om de paarden te voeren en mest te scheppen. Het verzorgen van paarden kent geen vrije dagen 😉

Henk!